— تنوع و دربرگیرندگی Diversity and inclusivity ————————————————-

تنوع یعنی گوناگونی. تنوع یعنی حق وجود داشتن هرکسی از هر نوع، هر قومیت، جنسیت، رنگ پوست، نژاد، طبقه اجتماعی، کشور، شهر، شغل، سن و … .

و دربرگیرندگی یعنی امکان نشستن همه با هر تنوعی بر سر میز. کدام میز؟ میز انتخاب و تصمیم‌گیری، میز برخورداری از حق رای، حق زندگی و همه حقوق دیگر انسانی به طور برابر.

تنوع یعنی همه به مهمانی دعوتند و دربرگیرندگی یعنی همه می‌توانند سر میز بنشینند.

ممکن است کارکنان یک شرکت از جنسیت­ها و اقوام مختلف باشند. در این صورت اصل تنوع برقرار است ولی اگر در جلسات تصمیم­گیری فقط مردهای تهران­نشین حق حضور داشته باشند به معنای عدم تحقق اصل دربرگیرندگی است یا می‌توان گفت دایره تنوع و دایره دربرگیرندگی همپوشانی کمی دارند.

در یک محیط بدون تبعیض و مبتنی بر عدالت، این دو دایره با یکدیگر همپوشانی کامل دارند.

مدیریتی که با دربرگیرندگی ضدیت دارد خودکامه و استبدادی محسوب می‌شود ولی قدرتی که با تنوع هم سر عناد دارد و حاضر به پذیرش گوناگونی نیست فاشیستی و نژادگرایانه است. چنین مدیریتی از نسل‌کشی نیز ابایی ندارد.

با این دو مفهوم در کتاب­های اخیر آموزه یعنی ”رهبری دلیرانه” اثر برنه براون و “کسب‌وکار هوشیار”  اثر فرد کافمن بسیار مواجه می­‌شویم زیرا نمی­توان بدون آموختن این دو مفهوم از رهبری و از زندگی جمعی سخن گفت. این دو مفهوم در حقیقت میزان و معیار حقوق بشر در زندگی جمعی­اند.

لازم است که ما برای شناخت و ارزیابی خود، خانواده و واحدهای بزرگتر این دو سنجیدار را به کار بندیم. به راستی هر یک از ما به عنوان عضوی از یک واحد، عضوی از یک خانه، یک جمع دوستانه، یک کلاس، یک دفتر کاری، یک شرکت، یک محله، یک شهر، یک کشور و یک کره خاکی تا چه اندازه به تنوع و دربرگیرندگی اهمیت می­دهیم؟

این دو مفهوم در حقیقت به دو پرسش زیر می‌انجامند:

اول اینکه ما به عنوان عضوی از یک واحد بزرگ یا کوچک چه تنوعی را بر می‌تابیم؟

و دیگر اینکه چه تنوعی از افراد را بر سر میز می‌نشانیم و در تصمیم‌گیری و برخورداری محق می شماریم؟

انتشارات آموزه در راستای احترام و تعهد به همپوشانی این دو مفهوم، مجموعه پست­هایی تحت عنوان “داستان­‌های شرم” به زبان مادری دوستان و مخاطبان خود که از اقوام مختلف ساکن در کشور هستند بر روی این صفحه اینستاگرام خود منتشر کند. منبع این داستان­ها، کامنت­هایی است که مخاطبان برنامه کتاب باز، برای برنامه #زندان_شرم  دکتر #مجتبی_شکوری که در آن کتاب “#زندگی_تابآورانه” نشر آموزه معرفی شد نوشتند. لازم به ذکر است که انتخاب گویش و لهجه در هر پست، ربطی به قومیت راوی داستان ندارد و تنها به خاطر تاکید بر “تنوع” راویان و ایجاد حس همگانی بودن #شرم است. پس از دوستانی که در این حرکت ما را یاری کردند خواستیم که داستان­های شرم را به زبان مادری خود روایت کنند بدون اینکه معیاری برای گویش­‌ها و لهجه­‌ها و انتخابشان در نظر گرفته باشیم. (چه بسا درون هر گویش و لهجه نیز، بنا به محل یا فردیت و یا خانواده شخص روایت کننده تنوع بسیاری وجود داشته باشد. برای مثال ما فقط «یک» زبان و لهجه کردی، ترکی، لری، بلوچ، ارمنی، عبری، هزاره افغانی یا تاجیکی و غیره نداریم.) در هر حال، امیدواریم با توجه به مفهوم تنوع و دربرگیرندگی بتوانیم نشان دهیم که احساس شرم برای همه انسان­‌ها و با هر تنوع و گوناگونی­‌ای وجود دارد و همه در مقابل آن آسیب­‌پذیر و نیازمند تاب­آوری­‌اند.

ما در راستای شعارمان که “آموزه اینجاست تا بیاموزد” شنوای نظرات و نقدهای همه مخاطبین هستیم.

در تهیه و انتشار بخش اول این مجموعه پست، دوستان بسیاری ما را همراهی کردند که صمیمانه از آنها سپاسگذاریم و قدردان زحمتشان هستیم.